Morgan Bourc’his

THE QUEST FOR NATURE

In de documentaire The Quest for Nature reist Morgan Bourc’his, wereldkampioen vrijduiken en vriend van TUDOR, naar het noorden van Noorwegen in een zoektocht om meer in contact met de natuur te komen. Zoals een held op een queeste moet Morgan de ‘normale wereld’ achter zich laten voor hij aan dit avontuur begint. Zijn uitdaging is om één van de sterkste – en één van de aan hun omgeving best aangepaste – zeedieren te vinden en met ze te zwemmen. In de winter, in donkere, ijskoude zeeën.

Voor zijn zoektocht naar de perfecte ontmoeting met orka’s en walvissen probeert hij mensen te vinden die dagelijks met deze dieren te maken hebben. Spildra, een mysterieus eiland met een rijke geschiedenis en vol legendes, vormt het centrum van al zijn ontmoetingen. Op deze plek wordt Morgan geholpen door een bijzonder persoon die de afgelegen fjorden als zijn broekzak kent. Hij is een ‘poortwachter’ die hem in contact brengt met de mensen en dieren die van essentieel belang zijn voor zijn missie. Audun Rikardsen, een voormalig walvisvaarder, is een van hen. Hij is nu marien bioloog en expert op zijn vakgebied geworden. Hij helpt Morgan te begrijpen hoe belangrijk het is je culturele erfgoed volledig te omarmen zodat het kan worden getransformeerd en worden ingezet ten behoeve van de levende wezens. Hij ziet ook de subtiele banden die ons verbinden met de zeezoogdieren, banden die ervoor kunnen zorgen dat wij een aandeel krijgen in hun uitsterven of juist in de groei van hun populatie.

De geschiedenis van TUDOR wordt gekenmerkt door de vele avonturiers die voorbij hun eigen grenzen en die van de mensheid zijn gegaan: van de visie van Hans Wilsdorf, de oprichter van het merk en de uitvinder van de eerste polshorloges, tot de vastberadenheid van de explorateurs van de ijzige uitgestrekte gebieden van Groenland in de jaren ’50 en de moed van professionele duikers die de vijf oceanen verkenden. Morgan Bourc’his belichaamt deze pioniersgeest en The Quest for Nature helpt hem bij het voortzetten van deze traditie. Hij is een vriend van TUDOR, een succesvol atleet met meerdere wereldkampioen­titels. Hier laat hij een andere kant van zichzelf zien als natuur­waarnemer en documentaire­maker in een van de meest vijandige omgevingen voor een duiker en komt hij in contact met een aantal van de grootste levende wezens ter wereld.

In november 2019 gingen we met zijn zessen naar het eilandje Spildra. Het was een uitzonderlijk team dat op een uitzonderlijk avontuur ging. We konden het allemaal heel goed met elkaar vinden. Onze lokale contactpersoon was Roy Isaksen, vanaf de zijlijn heeft hij een belangrijke rol gespeeld bij de totstandkoming van de documentaire. Hij bracht ons overal naar toe en was ook onze gastheer. Hij is een buitengewone man zonder wie de film nooit zou zijn gemaakt. Het was een genoegen om elke dag tijd met hem door te brengen. En dat we mochten verblijven op dat geïsoleerde eiland met een bevolking van ongeveer vijftien mensen was een voorrecht, een ervaring waarin de tijd stil leek te staan. De weersomstandigheden waren lang niet zo slecht en we konden in dat indrukwekkende complex van fjorden onze tijd op zee vrij spenderen. Deze keer kwamen we echt in contact met de dieren, hoewel ze ons een aantal dagen op alle mogelijke manieren hebben vermeden. Onze ontmoetingen met hen waren overweldigend. We zagen ze jagen en waren uren bij ze. We konden ervaren hoe hun wereld eruitzag en hoe uitgestrekt die is, hoe sterk en nieuwsgierig ze zijn, en in wat voor omgeving ze goed gedijen.

Het was heel spannend ze te ontmoeten. Hoewel ik me geen leven zonder de zee kan voorstellen, ben ik opgegroeid met de overtuiging dat het een donkere omgeving is, gevuld met mysterieuze en soms zelfs gevaarlijke schepsels zoals in de film Jaws. Ik moest bepaalde angsten overwinnen. Maar mijn zorgen hadden vooral met de grote omvang van de zee te maken. Ik werd minder bang nadat ik meerdere malen, soms zelfs ’s nachts, had gedoken met deze superroofdieren. Ik voelde mij toen nooit bedreigd. We hebben ook allerlei vormen van visserij gezien, met name de haringvangst. Hoewel deze vorm op een duurzame manier wordt beheerd, is de Noorse industrie van haringvisserij aanzienlijk en indrukwekkend. Het laat goed zien wat voor druk mensen kunnen uitoefenen op hun natuurlijke omgeving.